Πιές__Μεγάλο Γράμμα

 

Αγάπη αγάπη
μόνο η πάχνη του πρώτου άστρου-
άσε να σου μιλήσω.
Αγάπη δεν φοβάμαι πια.
Σ' αγαπώ.
Aσε ν' ακουστεί η φωνή μου
πάνω απ' τις κορφές των δέντρων
πέρα απ' τους οριζόντιους καπνούς των πλοίων.
(«Mεγάλο γράμμα», ΧVII, 25

 

Από κανέναν τίποτα να διώξουμε δεν μπορούμε.
Περνάν οι άνθρωποι και μας αφήνουν
την πρωινή καλήμερα τους
—όλοι οι άνθρωποι—
τη ζέστα του κορμιού τους
τη σιγουριά για τη δική μας ανθρωπιά.
(«Μεγάλο γράμμα», XV, 23)

Μπορείς να γνωρίσεις ένα πρόσωπο
όταν τα χείλια σου ανακαλύπτουν
τις αλλεπάληλες επιφάνειες που σώρευσαν
οι καιροί.
Μα έπειτα δεν σου φτάνει.
Eπειτα θες να βρεις όλες τις μικρές φλέβες
καθώς απλώνονται κάτω απ' το δέρμα
να βρεις όλα τα τραγούδια που δεν ειπώθηκαν
όλες τις μνήμες που ταξίδεψαν
στα λεπτά μονόξυλα
των στιγμών.
[...]
Θέλουμε πιο πολλά
τα θέλαμε όλα.
Δεν γινόταν αλλιώς.
O,τι μας έφτανε χτες
για σήμερα ήταν λίγο.
O,τι μας γέμιζε χτες
ήθελε κι άλλο σήμερα να μη χαθεί.
(«Μεγάλο γράμμα», VI, 17)

 

τίτος πατρίκιος