cookieOptions = {...};

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

💫 Οι Μουσικές Συμφωνίες Του Σύμπαντος 💫💫




Σήμερα μετά απο πολύ καιρό είπα να ταξιδέψουμε κιόλας και να πάμε και κάπου πιο μακριά καθότι εδώ στην γή οι άνθρωποι δεν τα πάμε καθόλου καλά .... Καθότι ασταμάτητα συνεχίζω να ψάχνω πάντα και για τα πάντα για την μουσική και την δουλειά μου έπεσα πάνω σε έναν φοβερό ραδιοφωνικό σταθμό , για την ακρίβεια διαστημικό !! http://www.radio-astronomy.net/
Η μουσική μου επιλογή σήμερα θα είναι απο τους πλανήτες του σύμπαντος.
Η Νάσα πρίν απο χρόνια είχε αποκαλύψει και αποδείξει μέσω καταγραφής την ύπαρξη της μουσικής στο Σύμπαν. Στα μακρινά ταξίδια του Voyager I&II προφανώς και ηλεκτρομαγνητικά κύματα δημιούργησαν την ''μελωδία αυτή μέσα στο διάστημα'' και κάθε πλανήτης περιβαλλόταν απο την δικιά του... Δεν θα ασχοληθώ άλλωστε με περαιτέρω τεχνικές λεπτομέρεις εγώ θα σταθώ στις ''παράξενα όμορφες '' μελωδίες .....
 
 
 
 
 
 
 
και άλλα πολλά
 
 
 
 

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Σε παρακαλώ, άκουσε αυτά που δεν λέω και dance me to the end ....



Κείμενο του Charles C. Finn, September 1966. Μετάφραση – Απόδοση: Αγγελική Μπολουδάκη
Σε παρακαλώ, άκουσε αυτά που δεν λέω. Μην ξεγελαστείς από εμένα. Μην ξεγελαστείς από το προσωπείο που φορώ, γιατί φοράω μια μάσκα, φορώ χιλιάδες μάσκες, μάσκες που φοβάμαι να βγάλω, και που καμιά από αυτές δεν είμαι εγώ.

Η προσποίηση είναι μια τέχνη που έχει γίνει η δεύτερη φύση μου, μα μην ξεγελαστείς, για όνομα του Θεού μην ξεγελαστείς. Σου δίνω την εντύπωση πως είμαι ασφαλής, πως όλα είναι ηλιόλουστα και ήρεμα σε μένα, πως η σιγουριά είναι το όνομά μου και η ψυχρότητα το παιγνίδι μου, πως διατηρώ την ψυχική μου γαλήνη, έχοντας τον έλεγχο των συναισθημάτων μου και πως δεν χρειάζομαι κανένα, αλλά μη με πιστέψεις. Η επιφάνεια μου μπορεί να μοιάζει ήρεμη, αλλά η επιφάνεια μου είναι η μάσκα μου, που πάντα την κουβαλώ κι όλα τα κρύβει.

Κάτω από αυτήν κατοικεί ο πραγματικός μου εαυτός. Ένας εαυτός σε σύγχυση, σε φόβο, σε μοναξιά, που δεν γαληνεύει ποτέ. Μα αυτό το κρύβω. Δεν θέλω κανείς να το ξέρει. Πανικοβάλλομαι στη σκέψη πως η αδυναμία μου και ο φόβος μου θα γίνουν φανερά στον καθένα. Γι αυτόν τον λόγο δημιουργώ με πάθος μια μάσκα όπου πίσω της κρύβομαι, ένα αδιάφορο σοφιστικέ προσωπείο, που με βοηθά να υποκρίνομαι, που με προστατεύει από το βλέμμα που ξέρει.

Μα αυτό ακριβώς το βλέμμα θα είναι η λύτρωσή μου, η μοναδική μου ελπίδα, και αυτό το ξέρω.. Θα γίνει η λύτρωσή μου αν συνοδεύεται από αποδοχή, αν συνοδεύεται από αγάπη. Είναι τα μόνα που θα μπορούσαν να με ελευθερώσουν από μένα τον ίδιο, από τους τοίχους της φυλακής μου που μόνος μου έχτισα, από τα εμπόδια που με τόσο κόπο όρθωσα. Είναι τα μόνα που θα με πείσουν για αυτό που δεν μπορώ από μόνος μου να πειστώ, ότι πράγματι κάτι αξίζω.

Αλλά αυτό δε στο λέω. Δεν τολμώ να το κάνω, φοβάμαι. Φοβάμαι πως το βλέμμα σου δε θα το συνοδεύει η παραδοχή και η αγάπη. Φοβάμαι πως με σκέφτεσαι λιγότερο από όσο εγώ θα ήθελα, πως θα γελάσεις με μένα, και το γέλιο σου θα με σκοτώσει. Φοβάμαι πως βαθιά μέσα μου είμαι ένα τίποτα και ότι εσύ θα το διακρίνεις και θα με απορρίψεις. Έτσι παίζω το παιγνίδι μου, το απελπισμένο παιγνίδι μου προσποίησης, με ένα προσωπείο ασφάλειας και ένα τρεμάμενο παιδί μέσα μου. Η αστραφτερή παρέλαση των προσωπείων μου, τόσο άδεια από μένα, προπορεύεται περιχαρής και η ζωή μου με ακολουθεί.

Σου μιλώ με γλυκόλογα φλυαρώντας. Σου λέω τα πάντα χωρίς να σου λέω κάτι και τίποτα που να με αποκαλύπτει, που να φανερώνει τι κλαίει μέσα μου. Έτσι, όταν επαναλαμβάνομαι, μην ξεγελαστείς από αυτά που σου λέω. Σε παρακαλώ άκουσε προσεκτικά και προσπάθησε να αφουγκραστείς αυτό που δεν λέω, αυτό που θα ήθελα να μπορούσα να πω, αυτό που χρειάζεται να πω για να ζήσω, αλλά δεν μπορώ να το πω. Δε μου αρέσει να κρύβομαι. Δε μου αρέσει να παίζω ψεύτικα υπερφυσικά παιγνίδια. Θέλω να σταματήσω να το κάνω. Θέλω να είμαι γνήσιος και αυθόρμητος, αλλά χρειάζομαι βοήθεια από σένα. Χρειάζομαι το χέρι σου να με κρατήσεις, ακόμα κι αν σου δείχνω πως αυτό είναι το τελευταίο που θέλω.

Μόνο εσύ μπορείς να απομακρύνεις από τα μάτια μου το κενό κοίταγμα που αναπνέει νεκρικά. Μόνο εσύ μπορείς να με καλέσεις στη ζωή. Κάθε φορά που είσαι ευγενική, γλυκιά, ενθαρρυντική, κάθε φορά που προσπαθείς να με καταλάβεις επειδή ενδιαφέρεσαι αληθινά, η καρδιά μου αρχίζει να απλώνει φτερά, πολύ μικρά φτερά, πολύ αδύναμα φτερά, αλλά φτερά!

Με τη δύναμή σου να με αγγίζει συναισθηματικά μπορείς να εμφυσήσεις ζωή σε μένα. Θέλω να γνωρίζεις κάτι. Θέλω να γνωρίζεις πόσο σημαντική είσαι σε μένα, πως μπορείς να γίνεις ένας δημιουργός – ένας έντιμος δημιουργός, σύμφωνος με το πνεύμα του Θεού – του προσώπου που είμαι εγώ αν το επιλέξεις.

Εσύ και μόνο εσύ μπορείς να σπάσεις τον τοίχο που πίσω του τρέμω, μόνο εσύ μπορείς να μου αφαιρέσεις τη μάσκα, μόνο εσύ μπορείς να με απαλλάξεις από τον σκιώδη μου, γεμάτο πανικό, κόσμο, από τη μοναχική μου φυλακή, εάν το επιλέξεις. Σε παρακαλώ κάντο για μένα. Μην με προσπερνάς. Δεν θα είναι εύκολο για σένα, το ξέρω. Μια μακροχρόνια καταδίκη, πελεκημένη από απαξίωση, χτίζει ισχυρά τείχη.

Όσο πιο κοντά πλησιάζεις, τόσο η τυφλότητά μου μπορεί να σε πληγώσει..Είναι παράδοξο, αλλά παρά τα όσα λένε τα βιβλία για τον άνθρωπο συχνά είμαι παράλογος. Πολεμώ το ίδιο το πράγμα για το οποίο εκλιπαρώ. Αλλά μου είπαν ότι η αγάπη είναι ισχυρότερη από τα ισχυρά τείχη και σε αυτό έγκειται η ελπίδα μου. Σε παρακαλώ δοκίμασε να ρίξεις κάτω αυτούς τους τοίχους με σταθερά χέρια, αλλά με απαλό τρόπο, γιατί το παιδί μέσα μου είναι πολύ ευαίσθητο.

Ποιος είμαι, ίσως αναρωτιέσαι; Είμαι κάποιος που γνωρίζεις πολύ καλά. Ο άνθρωπος που συναντάς στον καθένα μας.

——

Η Αγγελική Μπολουδάκη είναι ιδιώτης Κοινωνική Λειτουργός, τέως στέλεχος του Κέντρου πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών Ν.Χανίων και τέως Εκπαιδευτικός Α.Τ.Ε.Ι. Είναι συγγραφέας του βιβλίου ‘Μαμά, μπαμπά, δε με κοιτάξατε και χάθηκα’, Εκδόσεις Αραξοβόλι


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/06/akou-auta-pou-den-lew/#ixzz3dOurwAf0

 

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Εκεί Έξω

 
 


και τώρα ας πέρασε ο καιρός ...... (μην κατηγορηθώ και για διαφημιστικούς λόγους φίλοι μου) ας βάλουμε και κάτι με αγάπη από όλους φίλους, συνεργάτες , δημιουργούς .....

καλή συνέχεια στη μέρα στην βδομάδα στην άνοιξη έξω.....



Mουσική: Nάνσυ Kανέλλη-Ξένια Δικαίου
Στίχοι: Mαρία Παπαδάκη
Ενορχήστρωση- Προγραμματισμός: Νικόλας Τσάρας.
Πιάνο- Πλήκτρα: Νικόλας Τσάρας.
Πιάνο: Νίκος Ιωαννίδης.
Κιθάρα ακουστική: Ξένια Δικαίου.
Ηλεκτρική κιθάρα: Νίκος Νικολακόπουλος.
Drums - rythm set: Νικόλας Τσάρας.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Ανδρέας Σπερδούλης.
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Σταυριέλενα Δημητρακοπούλου.
Ηχοληψία: John Visma.
Studio: “Clock”.
Mastering: NTmusic- clock studio.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα. . .( ВИЗАНТИЙСКАЯ МУЗЫКА )





Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα. Όλη η ζωή μας μια απέραντη νύχτα, κατά την οποία περιμένουμε τον Νυμφίο, ως έρχεται ως κλέπτης εν νυκτί. Και πότε ραθυμούντες, πότε αγρυπνούντες. Πότε με τα λυχνάρια αναμμένα και κάποτε με το φως να τρεμοσβήνει. Και αλλοίμονο πολλές φορές με τα λυχνάρια σβηστά.

π.Παντ.Κρούσκος
 
ΚαΛή ΑνάσΤαση σε όλους τους φίλους παντού , το Άγιο Φώς ας φωτίσει τις ζωές και τις ψυχές όλων μας ...
με υγεία και ευτυχία για εσάς και τις οικογένειες σας, Καλή και Ευλογημένη Ανάσταση
 

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Spleen

 

Spleen

Εἶμαι σὰν ἕνας βασιλιὰς σὲ βροχερὸ ἕνα μέρος,
πλούσιος μὰ χωρὶς δύναμη, νιὸς κι ὅμως πολὺ γέρος,
ποῦ στοὺς σοφούς του ἀδιάφορος ποὺ σκύφτουνε μπροστά του,
πλήττει μὲ τὰ γεράκια του, τ᾿ ἄλογα, τὰ σκυλιά του.
Κυνήγι, ζῶα, τίποτα πιὰ αὐτὸν δὲν τὸν φαιδρύνει,
οὔτε ὁ λαός του ποὺ μπροστὰ στ᾿ ἀνάκτορα τοῦ φθίνει.
Μὰ καὶ τ᾿ ἀστεῖα ποὺ ὁ τρελὸς παλιάτσος κάνει ἐμπρός του,
δὲ διώχνουν τὴ βαρυθυμιὰ τ᾿ ἄκαρδου αὐτοῦ ἀρρώστου·
τάφο τὴ κλίνη τοῦ θαρρεῖ, ποὺ ῾χει κρινένιαν ἅρμα
κι οἱ αὐλικὲς ποὺ βασιλιὰ σὰν δοῦν τὸν βρίσκουν χάρμα,
δὲν ξέρουν πιὰ μὲ τί ἄσεμνες στολὲς νὰ φιγουράρουν,
ἴσως ἀπ᾿ τὸ κουφάρι αὐτό, χαμόγελο ἕνα πάρουν.
Κι ὁ ἀλχημιστὴς ὅπου μπορεῖ χρυσάφι νὰ τοῦ κάνει,
δὲ μπόρεσε ἀπὸ μέσα του τὸ μαρασμὸ νὰ βγάνει,
κι οὔτε μὲς στὰ αἱμάτινα ρωμαϊκὰ λουτρά,
ποῦ τὰ θυμοῦνται οἱ ἄρχοντες πάνω στὰ γηρατειά,
δὲ μπόρεσε τὸ πτῶμα αὐτὸ τὸ ἠλίθιο ν᾿ ἀναστήσει,
ποῦ ἀντὶς γιὰ αἷμα μέσα του, τῆς Λήθης τρέχει ἡ βρύση
 
Charles Baudelaire (1821-67): Γάλλος ποιητὴς καὶ αἰσθητικός


 
 
 
 
 

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Ένα Μουσικό Έργο Τέχνης__Nils Frahm - Re


 
Δώσε ένα λεπτό απο τον χρόνο σου ... βάλε τα ακουστικά σου ή δυνάμωσε την ένταση ... βάλε fullscreen.
 O Balázs Simon δημιούργησε ένα εξαιρετικό βίντεο - animation για τον Nils Frahm ....
απλά καλή ακρόαση και θέαση.
 
 
 


Nils Frahm - Re (Official Music Video) from Erased Tapes on Vimeo.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Παπούτσι Απο τον τόπο μου .. Xylouris White

Χylouris white ένα πάντρεμα του Γιώργου Ξυλούρη /ψαρογιώργη(xylouris ensemle) και του jim white των Dirty Three.. Συνάντηση κορυφής του κρητικού λαούτου με τα post - drums. Αποτελέσματα : εξαιρετικά !!


Οι Xylouris Ensemble είναι ένα διεθνές σχήμα του Γιώργου Ξυλούρη. Μια ομάδα από 10 μουσικούς, ανάμεσα τους και τα 3 παιδιά του. Δημιουργήθηκαν την δεκαετία του 90 στην Αυστραλία, τα 8 χρόνια που έμεινε εκεί, Μετά επέστρεψε στα Ανώγεια της Κρήτης μαζί με την οικογένεια του. Η γυναίκα του - επίσης μουσικός - Shelagh Hannan είναι Αυστραλέζα και ήταν οικογενειακή φίλη του Jim White. Ο White σχημάτισε τους θρυλικούς και μουσικά ριζοσπαστικούς, Dirty Three μαζί με τον Warren Ellis (Nick Cave and the Bad Seeds) και τον Mick Turner το 1992 στην Μελβούρνη.


πρίν ένα μήνα ο picciotto παραγωγός των fugazi μαγεύεται κυριολεκτικά και αναλαμβάνει την παραγωγή του δίσκου..

Έγραψαν στους ΝΥ Times γι’ αυτούς: «Είναι καλό που έχουν καταλήξει μαζί. Και οι δύο είναι καταπληκτικοί μουσικοί. Αν τους βλέπεις από μακριά με τους όρους της αγοράς o ένας είναι ένας παραδοσιακός καλλιτέχνης και ο άλλος μη-παραδοσιακός. (Ο κ. Ξυλούρης μένει κυρίως μέσα στην μουσική παράδοσης της οικογένειας του. Aπό τις αρχές των 90s, o κ. White ήταν ο ντράμερ του σπουδαίου ορχηστρικού γκρουπ, Dirty Three) Αλλά από κοντά κατά την διάρκεια ενός σετ τους στο Μπρούκλιν η διαφορά ήταν αμελητέα. Στην σκηνή, οι Xylouris White μοιάζουν και παίζουν σαν αδέρφια... Και οι δύο είναι γύρω στα 50 με σγουρά μαλλιά και μουστάκια και παρουσίες με έντονο στυλ»..



γιατί όταν ακούω κάτι που μου αρέσει το μοιράζομαι .... και είμαι σίγουρος πως μετά απο εμένα θα κολλήσουν πολλοί και διάφοροι...
 

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

together we live forever ___



... είναι και μέρες φορτωμένες, είναι και μέρες ανούσιες .. άλλες με δυνατότητες και άλλες κενές  και αν κάτι σήμερα σου φαίνεται πικρό δείξε μια μικρή εμπιστοσύνη στο αύριο και σε ότι ξημερώσει μαζί του, η καινούργια αυγή θα αποτελέσει μία νέα ευκαιρία
ο ήλιος θα λάμπει αύριο
τι στοίχημα ότι θα βγεί ήλιος αύριο ;
αν σκέφτεσαι πως θα υπάρχει αύριο, τα προβλήματα σου όλα θα λυθούν.
Θα βγεί ένα αστέρι αύριο...
σ'αγαπώ αύριο γιατ' είσαι άλλη μια μέρα
απο το τραγούδι του Τσάρλς Στρόουζ και Μάρτιν Σαρνίν
 
προς το παρόν καλή του Δύση....

 
 
 

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Η Ζαχαριέρα & Το Παράξενο Φρούτο ...


Φ: Ένα αγοράκι είναι εννιά χρονών κι ακόμα δεν μιλάει. Είναι μουγκό. Άλαλο, δίχως όμως καμία οργανική βλάβη. Οι γονείς, απελπισμένοι, συμβουλεύονται ειδικούς, ταξιδεύουν σ’ όλο τον κόσμο αναζητώντας μια λύση. Τίποτα. Κάποια μέρα κάθονται στο τραπέζι τη συνηθισμένη ώρα για να φάνε. Είναι μια πολύ ευκατάστατη και τυπική οικογένεια που ακολουθεί ρυθμούς, κανόνες, ωράρια. Το αγοράκι πάντα αμίλητο.

 Ώσπου αιφνίδια ανοίγει το στόμα του και ξεστομίζει τα πρώτα λόγια της ζωής του: “Θέλω τη ζάχαρη”.

Ήταν η μόνη φορά που κάτι έλειπε απ’ το τραπέζι. Η ζαχαριέρα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος μέχρι τότε να μιλήσει το αγοράκι. Ήταν όλα εκεί.

Εκείνο που λείπει είναι αυτό που μας κάνει και να ζούμε και να γράφουμε, αλλά και να μιλάμε, Μαργαρίτα.



Μ. Καραπάνου – Φ. Τσαλίκογλου, “Μήπως;”, Εκδ. Ωκεανίδα (απόσπασμα)


Στα παράξενα απογεύματα  ....
συντροφιά  billie holiday



Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Στάλες Και Σήμερα



Τίποτε δεν έμαθες απ' αυτά που γεννήθηκαν κι απ' αυτά που πεθάνα-
νε κάτω απ' τους πόθους
.
Κέρδισες την εμπιστοσύνη της ζωής που δε σ' εδάμασε και συνεχίζεις τ' όνειρο
.
Τι να πουν τα πράγματα και ποια να σε περιφρονήσουν
!

Όταν αστράφτεις στον ήλιο που γλιστράει επάνω σου σταγόνες κι α
-
θάνατους υακίνθους και σιωπές, εγώ σ' ονομάζω μόνη πραγματικό
-
τητα. Όταν γλιτώνεις το σκοτάδι και ξανάρχεσαι με την ανατολή
,
πηγή, μπουμπούκι, αχτίδα, εγώ σ' ονομάζω μόνη πραγματικότητα
.
Όταν αφήνεις αυτούς που αφομοιώνουνται μες στην ανυπαρξία και
ξαναπροσφέρεσαι ανθρώπινη
,
εγώ από την αρχή ξυπνώ μέσα στην
αλλαγή σου
...

Μην παίζεις πια. Ρίξε τον άσο της φωτιάς.
Άνοιξε την ανθρώπινη
γεωγραφία
.

Ο. Ελύτης, Η Συναυλία των υακίνθων....


Στη συνέχεια της μέρα με ένα απόσπασμα , στη συνέχεια της μέρας και στις σταγόνες που θα φέρει... με σχεδόν 39 λεπτά μουσικής ανάτασης και απόλαυσης της στη βροχή ...



 

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Πες Το ... Μπορείς !!

 
όσο πρωινή και αν είναι η ώρα πές την μια καλημέρα μπορείς !! πες την δεν θα σου κάτσει στο στομάχι και ούτε θα πάθεις τίποτα
μπορεί να είμαι γέρος που στη λέω και αύριο να μη με ξαναδείς στην είσοδο της πολυκατοικίας
μπορεί να είμαι θλιμμένος και να μου πάρεις τη σκέψη για λίγο
μπορεί να την μοιράζομαι μαζί σου με τόση χαρά για να ξεκινήσουμε τη μέρα μας και εσύ μόνο μούτρα να κάνεις....
μπορεί να είμαι ερωτευμένος και ο κόσμος να είναι καλύτερος και θέλω μόνο καλή ενέργεια να σου δώσω...
καλημέρα να ξεκινήσουμε καλά, δεν κοστίζει τίποτα και δεν φορολογείται !!
Καλημέρα σε ένα φθινοπωρινό τοπίο σήμερα που όσοι είμαστε εντός των τοιχων της πόλεως το απολαμβάνουμε .
πες μια καλημέρα να ομορφύνει το πρόσωπο σου ,να μοιράσεις και ένα χαμόγελο μαζί ,να φτιάξει η διάθεση μας ....
 
 
ταξίδι με τις γαρδένιες...
 
 
Dos gardenias para ti
Con ellas quiero decir
Te quiero, te adoro, mi vida.
Ponles toda tu atención
Porque son tu corazón y el mío.

 

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Πήγε 4 Αυγούστου

 
Μια Ζεστή Καλημέρα και πάλι....
να αξιωνόμαστε να ζούμε σαν ελεύθεροι
δεν χάνουμε την ελπίδα μας
δεν χάνουμε το χαμόγελο μας...
και αυτό το λέω σε κάποιους που γκρινιάζουν γύρω μου
για το ότι δεν έχουν φύγει, δεν θα πάνε διακοπές κτλ...
τολμώ να πω Δοξα Σοι σε ότι έχουμε ,την υγεία μας, και ότι δεν έχουμε,
όπως πόλεμο...όσο τετριμμένα και αν ακούγονται
οπότε μάλλον κάθε γκρίναι είναι περιττή
διακοπές είναι εκεί που είναι αγαπημένοι σου άνθρωποι
και ξεκούραση είναι ο χρόνος που περνάς μαζί τους,
δροσιά η χαρά τους και ανεμελιά τα χαμόγελα τους.
 
 
σήμερα θα ταξιδέψω κατά Νιγηρία ακουστικά με έναν
αγαπημένο κύριο....
 
 

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Δεν Με Νοιάζει Που

 
 
κερνάς καφέ ; βάζεις το γέλιο σου να αρπάξει άλλο ένα γέλιο....
και να περιπλανηθούν δεν ξέρω που ; στις γειτονιές για βόλτες, στον ήλιο, στις πλατείες,  σε παραλίες ; ή και μέσα , δεν με νοιάζει που ! αρκεί να περάσουμε καλά -  μετράει η παρέα ,
το τώρα, που δεν θέλουμε πολλά , πολλά αυτά που έχουμε και τώρα,
που δεν τα θέλουμε όλα !! αλλά όσα μας ''δίνει'' μας φτάνουν, μας αρκούν __ έχουμε μάθει πια
και μέσα και έξω θα την φτιάξουμε εμείς τη μέρα μας
στα δικά μας μέτρα και όπως μας αρέσει...
Σκιερή , Δροσερή, Μουσική, Φωτεινή, Χαμογελαστή ...
καλημέρα στο παράθυρο του χαμόγελου μου
καλό σαβ/κο
βρές χρόνο να εξασφαλίσεις τις Ανάσες σου
επίγει ....
 
 

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Δείξε αγάπη στο πρόβατο...και φυλάξου απο τον λύκο....!!!

                Μετά από προτροπή μιάς καλής φίλης....

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Να Με Θυμάσε


κοιτάς το ρολόι, γιατί πέρασε η ώρα, κοιτάς το ρολόι γιατί κάποια στιγμή πρέπει να φύγεις, κάποια στιγμή πρέπει να φάς ...είναι δώδεκα η ώρα κάποια στιγμή να κοιμηθώ και εγώ πρέπει να ξυπνήσω.... ένα ρολόι που με κοιτάζει αυτό συνέχεια επιδεικτικά και ένας χρόνος που είναι δημιούργημα μου, ένα δημιούργημα δουλείας.... και αυτό το παράδοξο της φύσης μου θα το αντέξω και αυτό και το άλλο , όποιο και αν είναι το άλλο. Θα δείξω προθυμία, άλλωστε σιχαίνομαι το '' δεν '', δεν θα τα καταφέρω, δεν θα προλάβω... Καλημέρα στο σήμερα , το αύριο δεν το έχεις εξασφαλίσει κανείς νέος ή γέρος, γι΄ αυτό μην περιμένεις για τίποτα αλλά κάντο σήμερα.... μια καλημέρα αφιερωμένη
σε ένα πολύ καλό φίλο , που αναχωρεί για ένα ταξίδι..
 
 
Στα μάτια παίζει τ’ άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ’ όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί





Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Carte Postale


γύρω σου σαν κοιτάξεις, θα δείς πόσο όμορφος είναι ο κόσμος και πόσο όμορφος θα συνεχίσει να είναι και θα παραμείνει ,
παρά τις τεράστιες προσπάθειες αρκετών και πολλών να τον διαλύσουν ... αν κοιτάξεις γύρω θα καταλάβεις ότι στο κέντρο έχεις τον εαυτό σου τώρα, δεν έχεις και τίποτα άλλο εκτός από τον εαυτό σου... στο σημείο αυτό τι θα σου πω ; τίποτα που να μην αισθάνεσαι ήδη,
στον όμορφο κόσμο να θές να είσαι ένας όμορφος άνθρωπος μέσα του, ένας αγαπητός άνθρωπος, ένας δημιουργικός, ένας πιο τρυφερός και πιο ενδιαφέρον, ένας συναρπαστικός......
δεν θές και εσύ να απομείνεις σε αυτή την ομορφιά και να συνεισφέρεις!!
όταν αναγνωρίσεις πόσο σημαντικός είσαι , το κάθετι θα σου επιστρέφει με σεβασμό.
Γκρεμίστε ότι σας ενοχλεί και φτιάξτε το καινούργιο

Καλημέρα κόσμε
Καλημέρα σε όλους μας
ας φτιάξουμε όμορφα καρτ- ποσταλ ζωής...




Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Αλλιώς & Αλλιώτικη

 
ας είναι αυτή η μέρα... απλώς θα γυρίσω πίσω το κεφάλι
να κοιτάξω και λίγο τον ουρανό , να του χαμογελάσω...έχω καιρό να το κάνω ...
και ακόμα καυτός αν είναι και σήμερα ο ήλιος , θα το υπομείνω και απλά θα
αποζητώ ένα φευγαλέο χάδι ανέμου στο μάγουλο..
για σήμερα πίσω δεν θα γυρίσω να κοιτάξω
και αν σου πουν καλημέρα,
απάντα μη βαριέσαι
καλημέρα στον καθένα ξεχωριστά και σε όλους μαζί
καλημέρα κόσμε
καλημέρα στις σημερινές μικρές και μεγάλες κατακτήσεις
ασήμαντες μα και σημαντικές ..
 
 
 
Πρέπει τα μάτια αλλιώς να δουν
για να μπορούν να βλέπουν
Τα χείλη πρέπει να γευτούν όσα δεν επιτρέπουν

Πρέπει να φτάνουν οι φωνές
απ' τις κρυφές τους τις πληγές
για να μπορούνε και οι ζωές
να γίνονται ευχές τους

Αλλιώς ο κόσμος είναι αλλιώς
και ένας ληστής καιρός το σχέδιο έχει κλέψει
Αλλιώς να νιώσει πρέπει αλλιώς
Η ζωη το πρώτο φως για να μπορεί ν' αντέξει
 

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Θές Τα Άσχημα Ή Τα Καλά Νέα ?

 
τα καλά νέα είναι πως ...όλα είναι ήσυχα, όλα ομαλά και ανθηρά και βασικά υπάρχει υγεία
άρα τα πράγματα είναι απλά και χωρίς περιττά λόγια και βοηθήματα, τά άσχημα είναι πως εδώ και μέρες διαβάζω τόνους άρθρων και υπεραναλύσεων βάση του γεγονότος ότι τα ΄΄φρούτα του δάσους΄΄ το μουσικό συγκρότημα ... έλα θυμήσου σου έχω κάνει και ανάρτηση !!!! διαλύθηκε
με μια συνέντευξη συνταρακτική ... και με τα πληκτρολόγια να έχουν πάρει φωτιά για κλασσικά μουσικά θέματα και προβλήματα...ξέρω δεν σε ενδιαφέρει δεν εισαι μουσικός αλλά... μην ξεχνάς είσαι ο ακροατής . Παραθέτω παρακάτω ένα μέρος .... και τα υπόλοιπα εν συντομία link- αρίσματος που τόσο αγαπάμε όχι γιατί είναι και κάτι
το προτότυπο για μένα αυτό το γεγονός, είναι επανάληψη καταστάσεων
αλλά ίσως γιατί μπορεί να κουνηθεί το μυαλό κάποιων..
 
 
 
 
-Σας ανακοινώνουμε πως το συγκρότημα διαλύεται.

Δυστυχώς οι εποχές που ζούμε δηλητηρίασαν το γκρουπ, με αποτέλεσμα ότι αφήνεις να σε αφήνει και αυτό κάποια στιγμή
.
Η επιμονή ,η πίστη , και η αντοχή μας ,ήταν αρκετή στο να συνηδειτοποιήσουμε ,πως δεν φτάνουν μόνο αυτά για το όνειρο που επιλέξαμε. Αποχωρούμε με μια μικρή απογοήτευση άλλα παράλληλα και με μια παράξενη ανακούφιση ,γιατί αυτό που μένει στη τελική είναι τα τραγούδια που γράψαμε, αυτά θα είναι πάντα ζωντανά και θα ταξιδεύουν
.

Σε αυτά τα εφτά χρόνια κρατάμε μόνο τις όμορφες στιγμές.
Ευχαριστούμε όλους όσους στήριξαν και αγάπησαν πραγματικά την μουσική μας
.

*
Ίσως κάποτε βγει και ένας τρίτος δίσκος...ίσως...το που ,πότε , και με ποιους ...δεν έχουμε ιδέα.

Αντιος αμιγκος ...
 
 
Συνέντευξη στον Νίκο Γραμμάτο. *Τις απαντήσεις έδωσε ο Πόλυς Ζουκ -
- Ποια ήταν τα προβλήματα που αντιμετωπίσατε και τι ήταν αυτό που σας ξενέρωσε στην όλη φάση;
Βασικά αδιαφορώ αν θα ακουστώ  ο γκρινιάρης, η το καημένο το παιδί που δεν το παίζουν στο σχολείο. Θα πω απλά την αλήθεια.  Απογοητευτήκαμε και δεν το κρύβουμε. Νιώθαμε αόρατοι, πως  η δουλειά μας περναει  απαρατήρητη από ραδιόφωνα και κόσμο. Πιστεύαμε αρκετά στο υλικό μας και  μόνο μας όπλο ήταν τα ίδια τα τραγούδια, άλλα τελικά δεν έφτανε μόνο αυτό. Το αστείο είναι ότι κάποιοι περίμεναν να διαλυθούμε για να ακούσουν την μουσική μας και να μας μοιρολογήσουν στη συνεχεία. Άλλοι ζητούσαν συγγνώμη ξέροντας ότι αδιαφόρησαν παντελώς και δεν βοήθησαν. Τα μεγάλα μουσικά site μας είχαν γραμμένους στα αρχιδια τους καθώς επίσης  και τα μεγάλα και καλά ραδιόφωνα. Ήμασταν αβοήθητοι και μόνοι μας τα τρέχαμε όλα. Δεν πήραμε μέρος ποτέ σε καμία κομματική παράταξη, δεν γλύψαμε κανένα αρχιδι να μας χώσει σε κλίκες. Όλα τα κάναμε τίμια χωρίς να χάσουμε ίχνος αξιοπρέπειας. Δεν είχαμε την οικονομική άνεση για ένα σωστό promo του νέου δίσκου με αποτέλεσμα αρκετός κόσμος να μην γνωρίζει ότι έχουμε βγάλει νέα δουλειά. Είχαμε φτάσει  να μην έχουμε να πάρουμε χορδές να βάλουμε στις κιθάρες μας, και ήμασταν με το άγχος πάντα μην μας σπάσει καμία στο live και γίνουμε ρεζίλι που δεν θα έχουμε να αλλάξουμε. Κάναμε συναυλίες με ξεφτιλα εισιτήριο και ο κόσμος δεν ανταποκρινόταν στο κάλεσμα. Δεν είχαμε προτάσεις για live και φεστιβάλ γιατι οι διοργανωτές επέλεγαν πανηγύρτζιδες, κλόουν και λατινους εραστές. Συνεχώς τα ίδια ονόματα στα ίδια φεστιβάλ. Επαναλαμβάνω δεν τα λέω αυτά για να μας λυπηθείτε, άλλα μήπως και ταρακουνήσουμε μερικά θολωμένα μυαλά. Από την άλλη η μεταξύ μας σχέσεις τον τελευταίο χρόνο ήταν ψυχρές. Ο ι πρόβες γινοντουσαν με το ρολόι και ο κάθε ένας από μας έβαζε άλλες προτεραιότητες ποιο πάνω από το γκρουπ με σκοπό το σχήμα να αρχίζει να σκουριάζει. Μετά τα 30-35  είναι ζόρικο να διατηρηθεί η ίδια όρεξη και διάθεση αν δεν έχεις και μια μικρή υποστήριξη από τον κόσμο στις συναυλίες, να σου δώσει ανάσες για να συνεχίσεις. Επτά ολόκληρα χρόνια το πολεμούσαμε καθημερινά όσο μπορούσαμε

 
 
θα ξαναβάλω το αγαπημένο μου
 
 

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Mπρέχτ, Mίλος & Μήνυμα



Αυτός που αγαπώ
μου είπε
ότι με χρειάζεται.

Γι'
αυτό
προσέχω τον εαυτό μου
βαδίζω με προφύλαξη
και φοβάμαι κάθε στάλα βροχή
μηδά και με σκοτώσει
.

-Bertolt Brecht


μήνυμα λοιπόν γιατί ο μπρέχτ σε αντιπροσωπεύει τώρα που σε αγαπούν, άρχισες να ζείς και να προσέχεις τον εαυτό σου, να προσέχεις τα πάντα γύρω σου και όλα να έχουν αλλάξει , όλες οι αισθήσεις σου να λειτουργούν διαφορετικά και να φυλάς τον εαυτό σου......εξαιρετική εκτέλεση του μίλος για να μας ταξιδεύει αυτό το απόγευμα και για να της δώσουμε προσοχή και αυτής...
 
 

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

ΘαραΛΛέα ΚαΛημέρα

 
 
Σίγουρα πάντα το λέμε και το ξέρουμε πως όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε το ίδιο, σίγουρα δεν έχουμε όλοι το ίδιο σθένος ψυχικό και σωματικό απέναντι σε καταστάσεις και δυσκολίες της ζωής--υπάρχουν όμως αυτοί οι '' κάποιοι '' που ξεπερνούν κάθε όριο δύναμης και αντοχής, νομίζω όπως λέει και '' κάποιος '' από αυτούς, γνωστός μου, δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω πως τα αδύνατα γίνεται να γίνουν δυνατά τελικά, δεν θα πάψω να πιστεύω....δεν θα πάψω να νοιώθω ευλογημένος για ότι έχω !!
καλημέρα με θαυμασμό στους πολεμιστές αυτούς , που φοράνε την πανοπλία του θάρρους και τιμής, κρατάνε την ασπίδα της αγάπης και οπλίζονται με υπομονή και θέληση.
 
καλημέρα κόσμε
καλημέρα μας
καλημέρα στο παράθυρο του χαμόγελου μου
καλημέρα θέλω χαμόγελα εντός και εκτός των τοιχών μας





Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το απωθώ
Να ‘μαι καλά στα χαμηλά
κι εδώ στη γη να ξημερώνω
Να ζω μ’ ετούτα τα ψιλά
να χάνομαι στο χρόνο
Να σέβομαι τη λογική
τα συναισθήματα να πνίγω
Κρυφά να γίνομαι παιδί
να ξαναπαίζω λίγο
Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το απωθώ
Να λέω το πικρό γλυκό
να ‘χω δυο πόδια για να βγαίνω
Καφέ να πίνω στο σταθμό
να μην πηδάω στο τραίνο
Να βάζω παρακεί το εγώ
μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
Κι απ’ του ονείρου να λυγώ
το πουπουλένιο βάρος
Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το απωθώ