η απογευματινή ώρα του καφέ και της αμπελοφιλοσοφίας ξανά...όχι και τόσο θα έλεγα... σήμερα πάλι μου έλεγαν για τις παγκόσμιες ημέρες είναι της ποίησης [ χαίρομαι την τιμούμε δεόντως άπαντες] του ύπνου [ εδώ δεν θα συμμετάσχω ] και κάτι άλλο που δεν θυμάμαι αλλά σε αυτό που κυρίως στάθηκα , καθότι έγινε και αφορμή διαφωνίας είναι ότι είναι η ημέρα που έχει καθοριστεί από τον ΟΗΕ για τα παιδιά και γενικώς τους ανθρώπους με σύνδρομο down , η αφορμή διαφωνίας είναι η τρέλα των παγκοσμίων ημερών και η υπερβολή , όταν αφορά αδιάφορα πράγματα κατανοώ κάποιους να ενίστανται και να αδιαφορούν όμως... όταν αφορά κάτι να υπενθυμίζει και να ευαισθητοποιεί την παγκόσμια κοινωνία κρίνεται ως σημαντικός ο ορισμός της. Τα άτομα με σύνδρομο Down(συμπεριλαμβανομένων των παιδιών) συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το στίγμα και τις διακρίσεις καθώς και νομικά, οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια που δυσχεραίνουν τη συμμετοχή τους στην κοινωνία. Όλοι γνωρίζουμε την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό τους. Όπως πάντα τονίζω όσο και όπως μπορεί ο καθένας στηρίζουμε με όποιο μέσο , ποτέ δεν στέκομαι στο οικονομικό, υπάρχουν και άλλοι βοηθητικοί τρόποι, όπως με το να συνδράμουμε σε υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για αυτά τα άτομα που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους....πολλά έγραψα, πετάω εκτός όποιον σκέφτεται τοξικά και αδιάφορα και συνεχίζω καλο μας απόγευμα.
σε ευχαριστω προσωπικα που θιγεις το θεμα επειδή τυγχανει εκ των εσω να το ζω τα πραγματα είναι δυσκολα σε κοινωνικο επιπεδο και σε επιπεδο διαβιωσης δεν νομιζω να αλλαξει κατι αλλα εστω καλο απόγευμα με μεγαλη δυναμη
Ξέρεις..είχα δουλέψει ως φοιτήτρια ένα ολόκληρο εξάμηνο με άτομα που έχουν σύνδρομο Ντάουν. ( έκανα εργαστηριακή άσκηση). Δεν υπάρχουν πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι. Είναι γλυκύτατοι και ασκήσιμοι οι περισσότεροι. Άσε δε που πολλοί είναι και εκπαιδεύσιμοι. Κάποια στιγμή πριν μήνες έκανα αφιέρωμα στο πρώτο άτομο με σύνδρομο Ντάουν που αποφοίτησε από Πανεπιστήμιο. Όλα λοιπόν είναι δυνατά αν υπάρχει φροντίδα κι αγάπη ( στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχαν και τα δύο από την οικογένεια και το κράτος ...νομίζω στην Ισπανία ήταν. Συγγνώμη για το σεντόνι. παρασύρθηκα. Ευαισθητοποιημένη ανάρτηση. Να'σαι καλά! Συμμερίζομαι τις απόψεις σου! Καλό βράδυ!
Κι εγώ να (ξανα)πω πως είχα δουλέψει στο παρελθόν ως babysitter, με ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Ντάουν κι είχα πάρει άπειρα μαθήματα συμπεριφοράς, όχι μόνο από το παιδί, αλλά και από την μητέρα του.
Υ.Γ Είπα να σε περίμενα να έρθεις επίσκεψη, αλλά, επειδή η ώρα περνά κι εγώ ανυπομονώ, σε περιμένω στην σημερινή μου ανάρτηση: http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_21.html
Έγραφα σε σένα Πέτρα μου όταν εσύ μου έγραφες!!σε ευχαριστώ σοβαρά και Υ.Γ εχτές με έκανες και γέλασα πολύ είσαι φοβερή μόνο αυτό έχω να πω... Καλό βράδυ εις το επανιδείν. .
Χαιρομαι που εγραψες για ενα τοσο σημαντικο προβλημα Νικολα μου. Πρεπει πολλοι να καταλαβουν πως αυτα τα παιδια μπορουν να ειναι σαν και εμας με την καταλληλη στηριξη και να σταματησει αυτος ο ρατσισμος εναντιον τους. Εχω γνωρισει τετοια παιδια και πραγματικα ειναι αξιαγαπητα και πολυ εξυπνα ! Φιλια πολλα !
σήμερα πάλι μου έλεγαν για τις παγκόσμιες ημέρες είναι της ποίησης [ χαίρομαι την τιμούμε δεόντως άπαντες] του ύπνου [ εδώ δεν θα συμμετάσχω ] και κάτι άλλο που δεν θυμάμαι αλλά σε αυτό που κυρίως στάθηκα , καθότι έγινε και αφορμή διαφωνίας είναι ότι είναι η ημέρα που έχει καθοριστεί από τον ΟΗΕ για τα παιδιά και γενικώς τους ανθρώπους με σύνδρομο down , η αφορμή διαφωνίας είναι η τρέλα των παγκοσμίων ημερών και η υπερβολή , όταν αφορά αδιάφορα πράγματα κατανοώ κάποιους να ενίστανται και να αδιαφορούν όμως... όταν αφορά κάτι να υπενθυμίζει και να ευαισθητοποιεί την παγκόσμια κοινωνία κρίνεται ως σημαντικός ο ορισμός της. Τα άτομα με σύνδρομο Down(συμπεριλαμβανομένων των παιδιών) συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το στίγμα και τις διακρίσεις καθώς και νομικά, οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια που δυσχεραίνουν τη συμμετοχή τους στην κοινωνία. Όλοι γνωρίζουμε την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό τους. Όπως πάντα τονίζω όσο και όπως μπορεί ο καθένας στηρίζουμε με όποιο μέσο , ποτέ δεν στέκομαι στο οικονομικό, υπάρχουν και άλλοι βοηθητικοί τρόποι, όπως με το να συνδράμουμε σε υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για αυτά τα άτομα που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους....πολλά έγραψα, πετάω εκτός όποιον σκέφτεται τοξικά και αδιάφορα και συνεχίζω καλο μας απόγευμα.
σε ευχαριστω προσωπικα που θιγεις το θεμα επειδή τυγχανει εκ των εσω να το ζω τα πραγματα είναι δυσκολα σε κοινωνικο επιπεδο και σε επιπεδο διαβιωσης δεν νομιζω να αλλαξει κατι αλλα εστω καλο απόγευμα με μεγαλη δυναμη
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύναμη και κουράγιο φίλε μου εγώ σε ευχαριστώ!
Διαγραφήε βεβαια τους χαλαει η ζαχαρενια
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τα προβλήματα
καλο απογευμα
μπραβο φιλε μου για το ευασθητοποιημενο ποστ σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήεννοειται πως ολους μας αφορα και μας συγκινει κατα καποιο τροπο!
Κική μου σε ευχαριστώ!!!καλό βράδυ
ΔιαγραφήΞέρεις..είχα δουλέψει ως φοιτήτρια ένα ολόκληρο εξάμηνο με άτομα που έχουν σύνδρομο Ντάουν. ( έκανα εργαστηριακή άσκηση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι. Είναι γλυκύτατοι και ασκήσιμοι οι περισσότεροι. Άσε δε που πολλοί είναι και εκπαιδεύσιμοι.
Κάποια στιγμή πριν μήνες έκανα αφιέρωμα στο πρώτο άτομο με σύνδρομο Ντάουν που αποφοίτησε από Πανεπιστήμιο. Όλα λοιπόν είναι δυνατά αν υπάρχει φροντίδα κι αγάπη ( στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχαν και τα δύο από την οικογένεια και το κράτος ...νομίζω στην Ισπανία ήταν.
Συγγνώμη για το σεντόνι.
παρασύρθηκα.
Ευαισθητοποιημένη ανάρτηση. Να'σαι καλά!
Συμμερίζομαι τις απόψεις σου!
Καλό βράδυ!
Τι να απαντήσω; Τα είπες όλα.μου αρέσουν τέτοια σεντόνια να τα ρίχνεις συχνά, ελεύθερα!!! Ευχαριστώ καλή σου νύχτα Αριστέα μου
ΔιαγραφήΚι εγώ να (ξανα)πω πως είχα δουλέψει στο παρελθόν ως babysitter, με ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Ντάουν κι είχα πάρει άπειρα μαθήματα συμπεριφοράς, όχι μόνο από το παιδί, αλλά και από την μητέρα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Είπα να σε περίμενα να έρθεις επίσκεψη, αλλά, επειδή η ώρα περνά κι εγώ ανυπομονώ, σε περιμένω στην σημερινή μου ανάρτηση:
http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_21.html
Καλό βράδυ Νικόλα Τσάρα! :)
Έγραφα σε σένα Πέτρα μου όταν εσύ μου έγραφες!!σε ευχαριστώ σοβαρά και Υ.Γ εχτές με έκανες και γέλασα πολύ είσαι φοβερή μόνο αυτό έχω να πω... Καλό βράδυ εις το επανιδείν. .
Διαγραφή...καλό ξημέρωμα Νικόλα μου :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι που εγραψες για ενα τοσο σημαντικο προβλημα Νικολα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρεπει πολλοι να καταλαβουν πως αυτα τα παιδια μπορουν να ειναι σαν και εμας με την καταλληλη στηριξη και να σταματησει αυτος ο ρατσισμος εναντιον τους.
Εχω γνωρισει τετοια παιδια και πραγματικα ειναι αξιαγαπητα και πολυ εξυπνα ! Φιλια πολλα !