cookieOptions = {...};

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Μυ-νήΜατα

 

 
 
Φροντίζω το κινητό τώρα
σαν πληγωμένο πουλί.
 
Μηνύματα, μηνύματα, μηνύματα
γεμάτα με τις βαρυσήμαντες λέξεις μας.
 
Διαβάζω πάλι το πρώτο,
το δεύτερο, το τρίτο,
 
αναζητώντας τα μικρά σου xx,
νιώθοντας παράλογη.
 
Οι κώδικες που στέλνουμε
φτάνουν με σπασμένη χορδή.
 
Προσπαθώ να φανταστώ τα χέρια σου,
η εικόνα τους είναι θολή.
 
Τίποτα από όσα οι αντίχειρές μου πατούν
δεν θ’ ακουστεί ποτέ.
 

Κάρολ Ανν Ντάφι, στο ποίημα «Μήνυμα»
 
αφιερωμένο σε όσους περιμένουν μυνήματα.....καληνύχτα

 

5 σχόλια:

  1. ωραίο συμβολικό και αληθινό και υπεροχη μουσική επενδυση καληνύχτα φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πανέμορφο καληνύχτα Νικόλα άχ αυτά τα μηνήματα όσο χρονών και ας εισαι όσο μυαλο και να χεις οσο οσο οσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ώρες χαλάρωσης και περισυλλογης
    και σε ευχαριστω για αυτό
    καλο βραδυ :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή