Μία Απλή Καθημερινή Ιστορία

είπα να μην γράψω,αλλά σαν να με τρώνε τα δάχτυλα μου, σάββατο και πάντα δεν έχεις κάποιες δουλειές να κάνεις που σου έχουν ξεμείνει; έπρεπε να εξέρθω ηθελημένα ή μη και... σκαμμένα παντού, τί έγινε μέσα σε μία νύχτα ; αλλού έχω ξυπνήσει... Ο Δήμος ( θα ξέμειναν τα παιδιά απο χαρτζιλίκι..) κάνει έργα ανάπλασης!!! Αναδιάλυσης μήπως ; εντάξει αφού πέρασα όλα τα εμπόδια ως νεό μοντέλο τζιπ του camel trophy σε δίποδο , με τα λασπωμένα μου παπούτσια συνέχισα χαιρετώντας και ασπάζωντας και μερικούς καννίβαλους γείτονες (ξέρω εγώ τι λέω, καννίβαλοι!!!) σταμάτησα να πάρω τον ''θάνατο μου'', αααα πήρε και αύξηση πάλι ( ο καπνός ) ο μπουμπούκος λέει θέλει το καλό μας, λάθος !!! συμμετοχή στα εισητήρια των νοσοκομείων ( κάθε νύχτα μαζεύονται και σκαρφίζονται μυθολογικά φοράκια για τις μικροχαρές μας ) εννημερώθηκα και απο την ψιλικατζού για τα κοινωνικά μας δρώμενα, ποιός παντρεύτηκε, χώρισε, γεννάει, πέθανε και άλλες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, συνέχισα, ψώνισα είδα και τον ψευτοκαλλιτέχνη της γειτονιάς με τον ποιητικό του λόγο και την καινούργια κόμμωση, είμαι καλεσμένος πάλι σε κάποιο απο τα μεγάλα του ''παρτυ'', αφού επεζήσαμε απο έμφραγμα καθότι εμφανίστηκε αυτός ο γλυκομίλητος οδηγός ( αυτός ο πάντα βιάζομαι, συνοφρυωμένος με ιδρώτα στο μέτωπο) και με την εύηχη κόρνα, ευγενικά μας ζήτησε να περάσει, θα το σκεφτώ αν θα πάω ...κόντευα πια να φτάσω στο σπίτι μου με τόση χαρά ,εμφανίζεται και το Μαράκι η γειτόνισσα μου ( πρέπει να ξεπεράσω τη φάση δημοτικού πια, έχουμε γεράσει να την αποκαλώ έτσι ) και μου είπε και το κορίτσι τους προβληματισμούς του, τι χάλια είμαστε το αντρικό φύλο και ψάχνει τον πρίγκηπα της και τα λοιπά και τα λοιπά ( και τι να σου κάνει μαράκι μου και αυτός ο βάτραχος επιτέλους κάνε και εσύ κάτι για να μεταμορφωθεί!!!) έφτασα και ομολογώ απροκάλυπτα, αυτοεπαινεθηκα!! δεν ανέπτυξα ''κλιμακούμενο θυμό'' όπως στα εφηβικά και μετεφηβικά μου χρόνια και γνωστό αναλγητικό με βοήθησε στην μη-ανάπτυξη πονοκεφάλου....λατρεμένες αθηναικές και ελληνικές γειτονιές