cookieOptions = {...};

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Γιά όσα δέν πρόλαβα να πώ...

Ξοδέψαμε όλα μας τα όμορφα λόγια και δώσαμε τη θέση τους στη σιωπή.
Και όλο η απόσταση θεριεύει...γιγαντώνεται ανάμεσά μας..στη σκέψη της συνήθειας.
Πόση μοναξιά....???
Η μοναξιά δέν έχει δικαιώματα τελικά..απλά σιωπά τις ώρες που αγρυπνά..τις ώρες που κοιτάει μέσα μου.
Ίσως να φταίει ο τρόπος που μου' μάθανε ν' αγαπώ...να σκέφτομαι..να ελπίζω...για μιά αγάπη..για ένα όνειρο..για μιά ''στιγμή''...που θα με κάνει να μη νιώθω πια τόσο μόνος...!Για τη ''στιγμή''...που θα μου πάρει τη μοναξιά και θα τη πάει σε μέρη..που δέν θα μπορέσει να βρει το δρόμο να γυρίσει πάλι μέσα μου...!
Για μιά τέτοια στιγμή ζώ..σε μιά τέτοια στιγμή ελπίζω...για μιά τέτοια στιγμή νομίζω ότι αξίζει που επιμένω να ονειρεύομαι.
Με μοναδικό αντάλλαγμα...όταν σε κοιτώ στα μάτια...να μπορώ να ξέρω μιά σταλίτσα...τις αλήθειες σου..''ΖΩΗ''........

4 σχόλια: