cookieOptions = {...};

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Σε παρακαλώ, άκουσε αυτά που δεν λέω και dance me to the end ....



Κείμενο του Charles C. Finn, September 1966. Μετάφραση – Απόδοση: Αγγελική Μπολουδάκη
Σε παρακαλώ, άκουσε αυτά που δεν λέω. Μην ξεγελαστείς από εμένα. Μην ξεγελαστείς από το προσωπείο που φορώ, γιατί φοράω μια μάσκα, φορώ χιλιάδες μάσκες, μάσκες που φοβάμαι να βγάλω, και που καμιά από αυτές δεν είμαι εγώ.

Η προσποίηση είναι μια τέχνη που έχει γίνει η δεύτερη φύση μου, μα μην ξεγελαστείς, για όνομα του Θεού μην ξεγελαστείς. Σου δίνω την εντύπωση πως είμαι ασφαλής, πως όλα είναι ηλιόλουστα και ήρεμα σε μένα, πως η σιγουριά είναι το όνομά μου και η ψυχρότητα το παιγνίδι μου, πως διατηρώ την ψυχική μου γαλήνη, έχοντας τον έλεγχο των συναισθημάτων μου και πως δεν χρειάζομαι κανένα, αλλά μη με πιστέψεις. Η επιφάνεια μου μπορεί να μοιάζει ήρεμη, αλλά η επιφάνεια μου είναι η μάσκα μου, που πάντα την κουβαλώ κι όλα τα κρύβει.

Κάτω από αυτήν κατοικεί ο πραγματικός μου εαυτός. Ένας εαυτός σε σύγχυση, σε φόβο, σε μοναξιά, που δεν γαληνεύει ποτέ. Μα αυτό το κρύβω. Δεν θέλω κανείς να το ξέρει. Πανικοβάλλομαι στη σκέψη πως η αδυναμία μου και ο φόβος μου θα γίνουν φανερά στον καθένα. Γι αυτόν τον λόγο δημιουργώ με πάθος μια μάσκα όπου πίσω της κρύβομαι, ένα αδιάφορο σοφιστικέ προσωπείο, που με βοηθά να υποκρίνομαι, που με προστατεύει από το βλέμμα που ξέρει.

Μα αυτό ακριβώς το βλέμμα θα είναι η λύτρωσή μου, η μοναδική μου ελπίδα, και αυτό το ξέρω.. Θα γίνει η λύτρωσή μου αν συνοδεύεται από αποδοχή, αν συνοδεύεται από αγάπη. Είναι τα μόνα που θα μπορούσαν να με ελευθερώσουν από μένα τον ίδιο, από τους τοίχους της φυλακής μου που μόνος μου έχτισα, από τα εμπόδια που με τόσο κόπο όρθωσα. Είναι τα μόνα που θα με πείσουν για αυτό που δεν μπορώ από μόνος μου να πειστώ, ότι πράγματι κάτι αξίζω.

Αλλά αυτό δε στο λέω. Δεν τολμώ να το κάνω, φοβάμαι. Φοβάμαι πως το βλέμμα σου δε θα το συνοδεύει η παραδοχή και η αγάπη. Φοβάμαι πως με σκέφτεσαι λιγότερο από όσο εγώ θα ήθελα, πως θα γελάσεις με μένα, και το γέλιο σου θα με σκοτώσει. Φοβάμαι πως βαθιά μέσα μου είμαι ένα τίποτα και ότι εσύ θα το διακρίνεις και θα με απορρίψεις. Έτσι παίζω το παιγνίδι μου, το απελπισμένο παιγνίδι μου προσποίησης, με ένα προσωπείο ασφάλειας και ένα τρεμάμενο παιδί μέσα μου. Η αστραφτερή παρέλαση των προσωπείων μου, τόσο άδεια από μένα, προπορεύεται περιχαρής και η ζωή μου με ακολουθεί.

Σου μιλώ με γλυκόλογα φλυαρώντας. Σου λέω τα πάντα χωρίς να σου λέω κάτι και τίποτα που να με αποκαλύπτει, που να φανερώνει τι κλαίει μέσα μου. Έτσι, όταν επαναλαμβάνομαι, μην ξεγελαστείς από αυτά που σου λέω. Σε παρακαλώ άκουσε προσεκτικά και προσπάθησε να αφουγκραστείς αυτό που δεν λέω, αυτό που θα ήθελα να μπορούσα να πω, αυτό που χρειάζεται να πω για να ζήσω, αλλά δεν μπορώ να το πω. Δε μου αρέσει να κρύβομαι. Δε μου αρέσει να παίζω ψεύτικα υπερφυσικά παιγνίδια. Θέλω να σταματήσω να το κάνω. Θέλω να είμαι γνήσιος και αυθόρμητος, αλλά χρειάζομαι βοήθεια από σένα. Χρειάζομαι το χέρι σου να με κρατήσεις, ακόμα κι αν σου δείχνω πως αυτό είναι το τελευταίο που θέλω.

Μόνο εσύ μπορείς να απομακρύνεις από τα μάτια μου το κενό κοίταγμα που αναπνέει νεκρικά. Μόνο εσύ μπορείς να με καλέσεις στη ζωή. Κάθε φορά που είσαι ευγενική, γλυκιά, ενθαρρυντική, κάθε φορά που προσπαθείς να με καταλάβεις επειδή ενδιαφέρεσαι αληθινά, η καρδιά μου αρχίζει να απλώνει φτερά, πολύ μικρά φτερά, πολύ αδύναμα φτερά, αλλά φτερά!

Με τη δύναμή σου να με αγγίζει συναισθηματικά μπορείς να εμφυσήσεις ζωή σε μένα. Θέλω να γνωρίζεις κάτι. Θέλω να γνωρίζεις πόσο σημαντική είσαι σε μένα, πως μπορείς να γίνεις ένας δημιουργός – ένας έντιμος δημιουργός, σύμφωνος με το πνεύμα του Θεού – του προσώπου που είμαι εγώ αν το επιλέξεις.

Εσύ και μόνο εσύ μπορείς να σπάσεις τον τοίχο που πίσω του τρέμω, μόνο εσύ μπορείς να μου αφαιρέσεις τη μάσκα, μόνο εσύ μπορείς να με απαλλάξεις από τον σκιώδη μου, γεμάτο πανικό, κόσμο, από τη μοναχική μου φυλακή, εάν το επιλέξεις. Σε παρακαλώ κάντο για μένα. Μην με προσπερνάς. Δεν θα είναι εύκολο για σένα, το ξέρω. Μια μακροχρόνια καταδίκη, πελεκημένη από απαξίωση, χτίζει ισχυρά τείχη.

Όσο πιο κοντά πλησιάζεις, τόσο η τυφλότητά μου μπορεί να σε πληγώσει..Είναι παράδοξο, αλλά παρά τα όσα λένε τα βιβλία για τον άνθρωπο συχνά είμαι παράλογος. Πολεμώ το ίδιο το πράγμα για το οποίο εκλιπαρώ. Αλλά μου είπαν ότι η αγάπη είναι ισχυρότερη από τα ισχυρά τείχη και σε αυτό έγκειται η ελπίδα μου. Σε παρακαλώ δοκίμασε να ρίξεις κάτω αυτούς τους τοίχους με σταθερά χέρια, αλλά με απαλό τρόπο, γιατί το παιδί μέσα μου είναι πολύ ευαίσθητο.

Ποιος είμαι, ίσως αναρωτιέσαι; Είμαι κάποιος που γνωρίζεις πολύ καλά. Ο άνθρωπος που συναντάς στον καθένα μας.

——

Η Αγγελική Μπολουδάκη είναι ιδιώτης Κοινωνική Λειτουργός, τέως στέλεχος του Κέντρου πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών Ν.Χανίων και τέως Εκπαιδευτικός Α.Τ.Ε.Ι. Είναι συγγραφέας του βιβλίου ‘Μαμά, μπαμπά, δε με κοιτάξατε και χάθηκα’, Εκδόσεις Αραξοβόλι


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/06/akou-auta-pou-den-lew/#ixzz3dOurwAf0

 

22 σχόλια:

  1. Εξαιρετική και η σημερινή σου θεματολογία, Νικόλα μου!
    Όντως, πολλές φορές οι άνθρωποι, κάτω από τα προσωπεία τους, χρειάζονται τη βοήθειά μας για να νικήσουν αυτό που πολεμάνε και αυτό για το οποίο εκπληπαρούν... Ζουν πλάι μας και ουσιαστικά... είμαστε εμείς...
    (Ξέρεις την αδυναμία μου σε αυτά τα animations πια!!!)
    Και ναι! Αυτή είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου versions του "Dance me to the end of love"!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, καλλιτέχνη μου!
    (Τις τελευταίες μέρες έχω "λιώσει" το "Sounds Like You" στο SoundCloud...)
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. υπέροχο απόσπασμα έτσι σήμερα μου έκανε κλίκ τζοανάκι μου .... το τραγούδι καταπληκτικό κόλλησα ..... και σε ευχαριστώ για το sounds .... και αυτό το παιδί μου το αγαπώ πέρισυ είχα κολλήσει εγώ τέτοιο καιρό !! χαχαχα καλη συνέχεια μας για σήμερα εύχομαι και σου στέλνω φιλιά σσσσμουτττς χαχαχα φοβερό και χαμόγελα καλής διάθεσης

      Διαγραφή
  2. Διαβάζοντας το μου θύμισε αυτό το απόσπασμα (http://enakathemera.blogspot.gr/2014/09/blog-post_23.html) του Μπουσκάλια!
    Πολύ ωραίο κείμενο, με εκφράζει!!!
    Καλή σου μέρα Νικόλα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα το διαβάσω σε ευχαριστώ πολύ Ωραιοζήλη.... ήταν το σημερινό αντιπροσωπευτικό πόστ που κόλλαγε απόλυτα !! μία καλη συνέχεια φίλη μου μία καλή διαθεση φωτεινή και ηλιόλουστη .... πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  3. Νικόλα πάντα η θεματολογία σου ξεχωρίζει για το ειδικό της βάρος και το ξεχωριστό της ύφος σε πράγματα που προβληματίζουν και κινητοποιούν τη σκέψη και τις αισθήσεις...
    Αυτό δεν χωρά αμφισβήτησης.
    Καλό απόγευμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. προβληματίζομαι και μου αρέσει να μοιραζόμαστε ..... και να σκεφτόμαστε παρέα !! καλημέρα και καλή κυριακή εύχομαι !!! να περάσεις καλά σήμερα ότι και άν κάνεις

      Διαγραφή
  4. αλλο ενα υπεροχο και πρωτοποριακο θεμα απο σενα! ευχαριστουμε πολυ! καλημερα φιλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Κική μου και καλά να περάσεις σήμερα ότι και αν κάνεις !!!

      Διαγραφή
  5. Αν αναλογιστούμε ότι κρυβόμαστε πίσω από τις μάσκες, ακόμα κι από τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι τόσο τραγικό... Τα φιλιά μου Νικόλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οι περισσότεροι όντως κρύβονται και απο τον ίδιο τους τον εαυτό !! έχεις δίκιο ... καλημέρα και καλή Κυριακή εύχομαι

      Διαγραφή
  6. Εμπιστευσου!!!
    Αυτο ειναι το γιατρικο.

    καλησπεραμεσαποχαριτωμενασυννεφακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό ..... καλημεροσυννεφουλακαισημερα

      Διαγραφή
  7. Πολύ ωραίο και ενδιαφέρον κείμενο...
    Καλό σου απόγευμα, Νικόλα και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλή κυριακή απελευθερωμένη !!! μία όμορφη μέρα εύχομαι με καλή διάθεση .... φιλιά στέλνω

      Διαγραφή
  8. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ ΚΕΊΜΕΝΟ!
    ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ!
    με εκτίμηση
    Βαρβάρα.
    (πρώτο μου σχόλιο, αλλά όχι πρώτη μου επίσκεψη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Βαρβάρα μου και καλή μας αρχή εύχομαι !!! σε ευχαριστώ πολύ πολύ

      Διαγραφή
  9. Σπουδαίο κείμενο...'' Η αγάπη είναι ισχυρότερη από τα πιο ισχυρά τείχη...'' μην το ξεχνάμε!
    Σ'ευχαριστώ Νικόλα γιατί μοιράζεσαι μαζί μας θαυμάσια κείμενα, προβληματισμούς, αισιόδοξα μηνύματα...
    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αννούλα μου και σήμερα εγώ σε ευχαριστώ να είσαι καλά και γεμάτη αισιοδοξία !!! φιλιά και καλή συνέχεια για σήμερα σε ότι και αν κάνεις !!

      Διαγραφή
  10. Κοίτα δύο συμπτώσεις Νικόλα μου: η μία είναι ότι με την κυρία είμαστε συνάδελφοι! ( και μου άρεσε πολύ να πω το κείμενο!)
    Η άλλη .... το κομμάτι το έχω βάλει εδώ και μέρες στο μπλογκ μου, σε αυτήν ακριβώς την εκτέλεση όπως κι άλλα κομμάτια των civil wars. Λατρεύω την ηρεμία της φωνής τους !
    Την καλημέρα μου! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι σύμπνοια και ομόνοια....... πολύ ωραίο το κειμενο της μπράβο και το κομμάτι φοβερό .... όπως όμως και τα δημιουργήματα σου το κουτί απο την παιδική τροφή έγινε ένα έργο τέχνης , δηλαδή με ξεπερνά το αποτέλεσμα... καλημέρα όλη μέρα πολλά φιλιά στέλνω και χαμόγελα φίλη μου

      Διαγραφή
  11. Έξοχη επιλογή κειμένου και υπέροχος ο συνδυασμός με το συγκεκριμένο κομμάτι!
    Καλή συνέχεια με τις αναρτήσεις σου! Αδημονώ για περισσότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ πάρα πολύ να είσαι καλά και να μην χανόμαστε !!! εύχομαι μια υπέροχη μέρα και μια καλή διάθεση να έχεις να είσαι καλά

      Διαγραφή