Καλημέρα κόσμε...

 

δεν έχω διάθεση να εφεύρω καινούργιες λέξεις μα ούτε και να πολυσκεφτώ

 άλλωστε πάντα αβίαστα θέλω να εκφράζομαι..

η απουσία με εξουθένωσε σε μια ατελείωτη νύχτα

ζαλίστηκα να στριφογυρίζω και να παρακαλώ να αρχίσει το ξημέρωμα

 να πιάσει βάρδια η μέρα...ποιος εγώ που τόσο αγαπώ τη νύχτα

είναι που από μέσα της από ότι φαίνεται βγαίνουν όλες οι ελλείψεις , τα παράπονα, τα δύσκολα της μέρας ,η μοναξιά και άλλα τόσα που γεμίζουν τις σκέψεις μου

κάθε βράδυ...καλημέρα σε μια ηλιόλουστη παρασκευή